Ons laatste Nieuws

Inleiders:
Anthony Stigter, secretaris VNO-NCW (innovatie)
Pascale Hendriks, huisarts/ mede initiatiefnemer “Het Roer Moet Om” (Preventie en Samenwerking0

Panel:
Vital HoubenJOVD / arts in opleiding
Julius Terpstra CDJA
Noortje Blokhuis DWARS,  GroenLinkse jongeren
Dico Baars, PerspectieF, Christen Unie jongeren
Daniël Sauer,Longarts in opleiding / Jong STZ
Rachel van Berkel  Jong Achmea
Bastiaan van Nieuwenhuizen, LOVAH
Marieke Herenius, JNVR (reumatologen in opleiding)
Meike van Steenis, Vereniging van Jonge Apothekers
Marijn Verhoef, Young Innovators of Medicines
Ruben de Neef, Zorgfuturist FocusCura en gespreksleider

De drie onderwerpen waren Innovatie, preventie en samenwerking.

Innovatie

Nederland is in transformatie, Of het nu gaat over het Klimaatverdrag of over de Zorg. In de zorg is er sprake van een digitale revolutie. Er zal een verplaatsing zijn van ziekenhuiszorg naar thuiszorg. Weliswaar gaat de productinnovatie wel snel, maar de procesinnovaties niet!
“Het roer moet om” is een initiatief uit 2015, toen de onderhandelingen tussen huisartsen en zorgverzekeraars moeilijk waren.  Drie innovaties waren van belang: Substitutie, Big data, en Ouderenzorg.
De stelling: Er is te weinig aandacht en geld voor procesinnovaties, kon rekenen op veel steun.  Er werd gepleit om de schotten tussen 1^e en 2^e lijn weg te nemen, hoewel dat wel complex is. Er is een initiatief Dappere Dokters, die als idealisten veel goede projecten opstarten. De JOVD pleit voor Shared Decision Making, waarbij een op maat zorg, voor iedereen anders, belangrijk is. Een panellid pleit voor een multidisciplinair team, vóórdat de patiënt in de zorg wordt getrokken, maar men vindt dat juist de huisarts de poort tot de zorg vormt.
De stelling: Een innovatie moet altijd een bestaand middel of werkwijze vervangen, gaf een verdeelde mening in het publiek. Innovatie moet zijn een vernieuwing + verbetering. Een innovatie is bijvoorbeeld Systems Medicine van ZonMw op basis van Big Data. Er is discussie of we nou vanuit problemen moeten denken of juist blij moeten zijn met “Game Changers”, die als oplossing vele problemen kan dekken.
De stelling: We moeten accepteren dat niet alles wat kan, ook vergoed wordt, werd enigszins genuanceerd.  Wellicht moet niet alles wat kan, aangeboden worden. Deze stelling leverde een 50/50 verdeeldheid op. Volgens iemand is deze stelling nu al realiteit. De JOVD benadrukt de betaalbaarheid. Iemand uit het publiek vindt dat als alles kan, de zorg per definitie onbetaalbaar wordt. Komt er dan een tweedeling? We moeten samen de pijne én de opbrengst verdelen., maar dit is nou eenmaal moeilijk te meten. Solidariteit wordt als heel belangrijk ervaren. We moeten ook de innovatie kosteneffectief beoordelen.

Preventie

Volgens de huisartsen van “Het roer moet om” is preventie een groot onderwerp. Met name roken bij jongeren. Hier is grote winst in gezondheidszorg te behalen.

De stelling: Het huidige preventiebeleid is penny wise pound foolish, kan rekenen op grote steun in het publiek. Preventie is niet dat mensen nu gezond zullen sterven, en ook niet dat er zorgkosten worden bespaard. De tegenstander van deze stelling vindt dat het niet alleen gaat om secundaire preventie, maar ook over primaire.
De rol van de overheid moet beperkt blijven tot informatie. De JOVD pleit voor eigen beslissing van het individu. De Jongeren van de CU pleiten voor ondersteuning in de opvoeding. De jongeren van de Industrie willen voor vroeger opsporing van ziekten vechten. De huisartsen vinden dat niet de kosten de insteek moet zijn, maar het langere leven. Het bedrijfsleven betaalt 50% van de zorg, maar vindt dat de veranderingen in preventie niet te snel moet plaatsvinden.
De stelling: Zorgverleners worden onvoldoende gestimuleerd om zich in te zetten voor preventie, kon rekenen op grote steun in de zaal, maar niet bij de jongeren van de politieke partijen. De preventie is een taak van zorgverleners, maar die hebben daar geen tijd voor. En is ook te duur voor. Iemand uit het publiek pleit voor meer aandacht voor het laatste (en duurste) levensjaar.

Samenwerking

De samenwerking huisarts en patiënt is hier het toonbeeld. Steeds meer gaat het gesprek over levensverwachting. Wat wil de patiënt nog in zijn/haar leven? De zorg kan optimaal zijn, niet meer maximaal. Huisartsen pleiten voor een betaaltitel voor een dergelijk gesprek.
In de opleiding tot arts blijkt geen tijd te zijn voor aspecten als ondernemerschap en samenwerking. In de discussie komen heel veel voorbeelden van samenwerking, lokaal en regionaal,  ter sprake.

De Stelling: Er moet zo snel mogelijk een landelijk EPD komen, rekende op veel steun. Echter de JOVD is tegen alle patiënten in één systeem. Vanwege de privacy. Iemand uit het publiek maakt duidelijk dat je ook decentrale bestanden kunt koppelen, zodat geen centraal EPD nodig is om iedereen in het EPD te krijgen. Velen vinden dat de patiënt eigenaar moet blijven van een eigen EPD. Velen vinden dat er gewoon begonnen moet worden, hoe moeilijk ook.

FarmaActueel

BvS