Ons laatste Nieuws

Gradus stelt zich op als voorstander van de gereguleerde marktwerking, we hebben minder wachtlijsten en ook minder kostenstijging daardoor. In de discussie van de laatste tijd over zorgverzekeraars en reclame staat hij op het standpunt dat het veld (bijv. ZN) een reclamecode voor zorgverzekeraars dient aan te maken.
Van Wijngaarden staat in de 2^e Kamer voor patiëntveiligheid en met name voor de Reden van Voorschrijven op het recept. Op zijn Kamervragen hierover heeft de Minister meer tijd gevraagd om te antwoorden. In de 2^e Kamer heerst nog weemoed over het oude stelsel, maar hij staat achter en durft kritisch te zijn over “hun” stelsel van gereguleerde marktwerking.
vd Wal onderzoekt de machtsbalans tussen zorgverzekeraars en zorgaanbieders, maar ook de invloed van patiënten op deze macht en het beleid van zorgverzekeraars. Tevens bekijkt hij de dure oncolytische zorg.

De drie inleidingen worden verzorgd door Prof. Dr. Wim Groot, Maastricht

1. Prijzen van Geneesmiddelen
   Groot geeft aan dat er twee meningen zijn: geneesmiddelen zijn te duur en vergoedingen zijn te laag. Echter, de prijzen zijn juist de laatste jaren gedaald. Groot refereert aan de Motie Voortman, die de taken van de apotheker buiten het Eigen Risico wil plaatsen. Het stuit op veel bezwaar bij patiënten om te betalen voor een Eerste Uitgifte gesprek. Volgens Groot heeft het ook iets betuttelends om het gesprek dan maar te vergoeden. Het komt dan neer op “gratis” advies voor de patiënt. Luisteren ze dan juist wel goed? Het heeft iets Freudiaans: Freud liet patiënten veel betalen voor zijn psychoanalyse: hoe duurder des te effectieve, dacht hij. In de meeste landen is een Eigen Bijdrage, in Nederland als enige alleen een Eigen Risico. Een Eigen Bijdrage zou in Nederland ingevoerd kunnen worden en gedifferentieerd naar de aard van de nood.
   
   St.5: Advies van de apotheker moet uit het Eigen Risico: 47% voor, 53% tegen.
   De zaal: Bij huisartsen is het consult ook buiten het Eigen Risico.
   vd Meeren: CZ krijgt veel klachten van patiënten dat zij het gesprek niet hebben gehad.
   De zaal: het is niet alleen het gesprek, maar ook de hele handling, die in rekening wordt gebracht. Moens is blij met de DBC als totaalproduct en dat het niet is opgeknipt in o.a. een gesprek.
   
   St. 1: Eigen Risico zou moeten worden vervangen door een Eigen Bijdrage binnen een max Eigen Risico. 86% voor, 14% tegen
   Meijerink vraagt zich af , als je geen Eigen Bijdrage hebt, heeft dan transparantie van prijzen zin? Volgens Sybesmamaakt het allemaal niet uit. Favié maakt onderscheid tussen de chronisch zieken die met lage geneesmiddelkosten een lager Eigen Risico hebben tegen de patiënt die opgenomen wordt en meteen zijn Eigen Risico opmaakt. Visser duidt op de bureaucratie bij invoering van het Eigen Risico en memoreert de 1% Eigen Risico bij IZA. Van Dam memoreert de Medicijnknaak die meer kostte dan dat het opleverde door de hoge bureaucratie. Vd Meeren geeft aan dat de nota altijd via de zorgverzekeraar loopt en dat de bureaucratie nog wel meevalt. vd Starre betwist de transparantie. Het systeem is gebaseerd op solidariteit, transparantie is dan een risico. Ten tweede is de prijs in een overeenkomst met de zorgverzekeraars niet altijd de prijs voor de patiënt. Patiënten zijn nu zeer kostenbewust. Van Wijngaarden vindt dat de specialisten zeer bereidwillig zijn, maar tevens ook onwetend van prijzen.
   
   St. 3. Toenemend aantal maatregelen weerhouden leveranciers ervan om generieke geneesmiddelen op de markt te brengen. 40% voor, 60% tegen.
   Favié is voor, omdat er vele instituten en dus hordes, te nemen zijn alvorens registratie en vergoeding bereikt is. Er is méér afstemming nodig.
2. Macht van de zorgverzekeraars versus apotheken, maar ook zorgverzekeraars zeggen dat over ziekenhuizen. De contracten voor apothekers zijn vaak eenzijdig. In Friesland echter is bepaald dat er een verpleegkundige in elke apotheek moet werken. Bij ziekenhuizen is schaalgrootte van belang, daarom willen de zorgverzekeraars ook een stop  op fusies van ziekenhuizen. Er blijft te weinig regionale concurrentie over.
   Daarom voorziet Groot ook fusies bij apotheken. Nu is er 1 apotheek  op 7 huisartsen, maar straks kan dit best 1 op 20 zijn. Wellicht vormen grotere apotheken wel een machtsblok tegenover zorgverzekeraars.

St. Schaalvergroting bij het afleveren van geneesmiddelen is de enige mogelijkheid om tegenwicht te bieden aan de macht van zorgverzekeraars. 28% voor, 72% tegen .
Volgens Groot is de grootste zorgmakelaar niet uitgenodigd door de zorgverzekeraar. Van Dam meldt dat er veel verschil tussen de apotheek in de stad of in het platteland is m.b.t de macht van de zorgverzekeraars.

St. Verder fusies tussen ziekenhuizen zouden verboden moeten worden om de toegankelijkheid en spreiding van gewone zorg te waarborgen. 31% voor, 69:%: tegen.
Wind is het zeer met de stelling eens.. Moens geeft aan dat tussen Enschede en Almelo/Hengelo wel samenwerking is, maar dat een fusie niet mocht. Werner geeft aan dat er alleen regionale monopolies zijn voor ziekenhuizen , en geen landelijke.

St 3. Een goed geïnformeerde patiënt zorgt voor betere zorg. 81% voor, 19% tegen. Rutgers meldt dat shared decision making er nauwelijks al is. Gradus vraagt zich af waarom die informatie aan de patiënt niet van de grond komt. Moens geeft aan dat het vooral tijdgebrek is. Gelderblom tenslotte duidt op de beste overleving in Nederland, en dat de generieke geneesmiddelen het snelst in Nederland beschikbaar zijn.

1. Keuzevrijheid in de zorg. Volgens Groot is er nu te veel keuzevrijheid. Premieverschillen nemen toe. Maar aan informatie schort het. Met name aan de kant van de zorgverzekeraars: hoe weet ik nu wie CZ heeft gecontracteerd? Op dit moment heeft CZ met slechts 10 van de 25 Maastrichtse apotheken een overeenkomst.
   
   St. Het aantal keuzemogelijkheden in zorgverzekeringen is eerder te groot dan te klein. Voor 33%, tegen 67 %. Gradus is het eens met de stelling, En ook met het schrappen van art 13 Zorgverzekeringswet op dit moment! Van Wijngaarden geeft aan dat veel keuzen het niet per sé ingewikkelder maakt, terwijl vd Wal zegt dat veel keuzen ook meer wisselen geeft.
   Vd Meeren vindt de informatie wel voldoende: kijk maar op de website!
   
   St. Afschaffen Art 13 Zorgverzekeringswet geeft zorgverzekeraars het juiste stuurmiddel om goede kwaliteit in de zorg af te dwingen. Voor 44% en tegen 56%
   Moens geeft aan dat alleen al binnen een ziekenhuis grote verschillen in kwaliteit bestaan. Daardoor kan een geheel ziekenhuis buiten de boot vallen bij zorgverzekeraars. Vd Wal vindt sturing op kwaliteit erg moeilijk. Van wijngaarden wil vooral de dienende macht van zorgverzekeraars monitoren en stimuleren. Grades vindt dat zorgverzekeraars maatschappelijke verantwoordelijkheid moet nemen ten aanzien van de reclame.

30 november 2014

FarmaActueel

BvS