Ons laatste Nieuws

Muggen. Nog zo'n onderwerp. Ik bevind mij op een welverdiende vakantie op een camping in Toscane. Leuk hoor, even kamperen, maar ik wil het toch even hebben, onder ons apothekers, over muggen. Hier kennen we de Italiaanse mug ofwel de Muggo Italianico Pico, voor de kenner. Italiaanse muggen zijn gemener dan Nederlandse: ze zijn kleiner en geluidloos. Bulten daarentegen des te groter.
Nee en dan kleine kinderen, in Italië janken ze harder dan in Nederland, bij voorkeur om half drie 's nachts. Een mens moet toch gewoon bijslapen overdag. O ja, muggen werken ook overdag. Dus het wordt alleen maar erger.

Er is hier op de camping zelfs een apotheek. Je zou zeggen: Hoe kan die nou bestaan? Nou, dat zal ik u zeggen. Ze lijkt rendabel door muggenspray en -zalf. Een echte Muggen-apotheek dus. Ik vermoed zelfs dat deze apotheek achter zijn winkel een heuse muggenfokkerij onderhield. Dat is nog eens het creëren van behoefte! Mediq, verkoop je apotheken snel en begin in Italie de Mudiq-apotheek!

Dus ik op een ochtend naar die apotheek. Ja, natuurlijk heeft hij muggenspray en haalde een spray uit het schap bij de toonbank.  Als kritische klant bekijk ik eerst het etiket, zoekend naar het woord DEET, maar nergens te vinden, tenzij het Italiaans daar ook weer een onuitsprekelijk woord voor kent.

Maar, zo zei de apotheker, “het werkt erg goed, ik verkoop er heel veel van.” Op dat moment had ik argwaan moeten hebben, maar ja, je bent op vakantie, en dan trek je even je antennes in. “En heeft u ook een crème tegen de jeuk”, vroeg ik als quasi-muggendeskundige. U zult het raden, ook dat had de slimmerd op voorraad. Een diphenhydraminecreme als antiallergicum. Nu ben ik niet allergisch voor muggenbulten, maar “ze jeuken alleen maar enorm, en het zijn er ook zoveel”, antwoordde ik. “Heeft u niet zoiets als een lidocainesmeersel?” Nee, dat had hij niet, dus toch beide toch maar gekocht voor samen € 21,-. Niet gering, dacht ik nog.

Tot overmaat van ramp werkte het pinapparaat die dag niet en genoeg contant geld had ik niet. Bovendien was het één minuut voor sluitingstijd. Geen nood, de vindingrijke apotheker zou wel met mij meelopen naar de ATM. Gut, wat een service! Maar toch deed de waslijst van “het was net niet”-dingetjes mij besluiten om de muggen vannacht maar weer te trotseren. Iets waar ik de volgende ochtend heel erg spijt van had gekregen. Had ik maar naar die apotheker geluisterd.

Ook uw Zomercolumn is welkom, stuur hem in naar info@farmaactueel.nl