Ons laatste Nieuws

Marja Pronk (Healthcare Consultant) gaf een overzicht van de historie van Dure Geneesmiddelen, dat begon met het middel Taxol®. Naast het GVS, met haar lijsten 1A (substitueerbare) en 1B (unieke geneesmiddelen), als open eind financiering, bestaat er het add-on systeem, dat drie onderdelen bevat: zonder of met beoordeling en de “sluis”. Het is een gesloten systeem met alle andere intramurale kosten, zoals verpleegkundigen, daarin. De extreme stijging van 100 miljoen per jaar voor Dure Geneesmiddelen gaan dus ten kosten van andere onderdelen van de intramurale financiering.
Marja gaf aan dat “Value Based” de toekomst is.

Bart Benraad (ZN) ging iets dieper in de inkoop van Dure Geneesmiddelen in het ziekenhuis. Ziekenhuisapothekers wilden de afslag van de overheid op de inkoop weghebben om zo de bekendheid van de nettoprijs te voorkomen. Een tweede waarschuwing van de ziekenhuisapothekers is dat een vergoeding van 100%, zoals bij de Regeling Stollingsproducten, leidt tot een kortingsdaling tot 0%. Uit deze 2 zaken bleek de countervailing power van de ziekenhuisapotheker. In juli 2012 is de afslag afgeschaft. Nadien is ook de prijstransparantie, opgelegd, door een zorgverzekeraar, afgeschaft. Vanaf dat moment kon de marktwerking weer zijn gang gaan. De opbrengsten konden vanaf dat moment ook gebruikt worden voor thuisbezorgen, onderzoek, en medicatiereconciliatie.

De rol van de zorgverzekeraars bij de inkoop was klein, iedere zorgverzekeraar had bij een ziekenhuis zijn eigen inkoopbeleid. ZN heeft nu drie beleidspunten: meer informatie, inkoop in de oligopolie (single source) versterken en de knelpunten in het speelveld aanpakken. ZN probeert met de NFU voor 1-2 clusters samen te werken in de inkoop voor 2018. ZN heeft niets met de monopolie-geneesmiddelen en middelen in concurrentie is het gebied van de individuele zorgverzekeraar.

Anders dan voorheen bij een grote zorgverzekeraar wil ZN nu inzetten op samenwerking, in plaats van oplegging, geen transparantie op artikelniveau, en niet zelf inkopen, vertrouwen winnen en knelpunten wegwerken. Resultaten tot nu toe bestaan uit de Vektis informatie in de Monitor op basis van declaratiegegevens, de samenwerking met de NFU (die met NVZ loopt op dit moment) en de prijstransparantie op clusterniveau voor de zorgverzekeraars. ZN en haar leden willen geen transparantie op productniveau, maar slechts op clusterniveau.

Wouter Bos (RvB VUmc) schetste de zijns inziens onjuiste argumenten van de farma voor de prijzen van de Dure Geneesmiddelen, vanuit een economisch perspectief. Prijzen stijgen veel meer dan het budget van de ziekenhuizen. Dat loopt dus een keer spaak. Orkambi en Aspen zijn nu actueel nieuws. Er is urgentie geboden met maatregelen omdat geneesmiddelen bij steeds kleinere groepen patiënten worden ingezet en per ultimo leidt dit weesgeneesmiddelen. Ook voor de artsen biedt dit weinig houvast. Er is postcodegeneeskunde, inbreulk in solidariteit en andere rollen en verantwoordelijkheden. Moeten we dan de farma in de publieke sector halen? Nee, zegt Bos. Liever de concurrentie vergroten. Een ziekenhuis wordt net zoals de farma betaald uit publieke gelden. Toch mag het ziekenhuis maar een bescheiden winst halen en zijn de winsten in de farma veel groter. Bos geeft zijn oplossingen aan:

1. Verlaging van kostprijs voor farma, kortere time-to-market, simulaties van trials
2. Margereductie door toezicht mededinging, meer aanbod concurrentie, kortere patentduur, en versterking van inkoopmacht
3. Beter toelatingsbeleid en afspraken over PxQ
4. Kosteneffectiviteit als basis voor toelating.

Jos Kosterink (UMCG ziekenhuisapotheker) liet zien dat de jaarlijkse stijging in geneesmiddelenkosten 13,8% is en al een paar jaar stabiel is. Echter 50 geneesmiddelen zijn verantwoordelijk voor 80& van die kosten. We gaan toe naar precision medicine omdat 90% van de geneesmiddelen effectief is in slechts 40% van de populatie. Ook zijn er nu vele onderzoeken om bij remissie het dure geneesmiddel te stoppen. Waarom komen initiatieven om  verdere kostenstijging te beteugelen, niet veel verder? Omdat vele veldpartijen slechts bedenken “What’s in it for me”. Oplossingen zijn volgens Kosterink:

1. Het ZN/NFU initiatief
2. Inkoop scheiden van andere relaties met farma
3. Eigen preferentiebeleid
4. Monitor Outcome Results registries
5. Shared savings met ZN
6. Pay for benefit/No pay no cure
7. Monitor Horizonscan

Een mooi symposium dat een breeder publiek heft verdiend.

BvS
Farmaactueel
2 juni 2017